Dysleksja rozwojowa, czyli specyficzne trudności w nauce czytania i pisania (ICD-10 F81.0 oraz w DSM V "315.0"[1] ) – według Światowej Federacji Neurologów, definicja utworzona w 1968 r. – zaburzenie manifestujące się trudnościami w nauce czytania i pisania przy stosowaniu standardowych metod nauczania i inteligencji na poziomie co najmniej przeciętnym[2][3][4] oraz sprzyjających warunkach społeczno-kulturowych. Dysleksja została opisana pierwszy raz na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie dysleksję rozwojową można zdiagnozować także w przypadku występowania u dziecka inteligencji niższej niż przeciętna (DSM V), o ile obniżone możliwości intelektualne nie wyjaśniają w pełni istotnych trudności w czytaniu i pisaniu, a funkcje percepcyjno-motoryczne są wyraźnie zaburzone.

Dysleksja jest spowodowana zaburzeniami podstawowych funkcji poznawczych, co często uwarunkowane jest konstytucjonalnie. Zaburzenia te mogą dotyczyć:

percepcji wzrokowej – objawiającej się widzeniem, ale niedostrzeganiem,

percepcji fonologicznej – objawiającej się słyszeniem, ale nieusłyszeniem,

integracji powyższych procesów.

Dysleksja jest jedną z najbardziej uznanych przyczyn zaburzenia czytania, jednak nie wszystkie zaburzenia czytania są związane z dysleksją.

W Polsce obowiązujące przepisy prawne nakładają na poradnie psychologiczno-pedagogiczne, przedszkola, szkoły i placówki opiekuńczo-wychowawcze obowiązki związane z pomocą dzieciom z grupy ryzyka dysleksji oraz dzieciom dyslektycznym. Placówki te powinny rozpoznawać, diagnozować i opiniować trudności w nauce oraz organizować różne formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i ich rodzicom.

Informacje dla rodziców

"Kiedy dowiedzieliśmy się, że Elliott ma dysleksję, chcieliśmy usiąść i porozmawiać z kimś o tym,co to oznacza, jak się czuje nasz syn. Podobnie jak wielu rodziców i opiekunów w tej sytuacji, czuliśmy się zupełnie przytłoczeni.Nie wiedzieliśmy od czego zacząć. Czuliśmy się odizolowani. Potrzebowaliśmy wiarygodnych informacji oraz wsparcia. Krótkiej broszury, przewodnika, który byłby przydatny dla dzieci w wieku szkolnym i odpowiedziałby na nasze pytania".

Emmy Seymour (mama Elliotta (8 lat), który ma dysleksję).

http://www.parentchampions.org.uk/resources/understanding-dyslexia-booklet/