INFORMACJE DLA RODZICÓW

Niewerbalne zaburzenie uczenia się (NVLD) wydaje się być wynikiem zmiany funkcji poznawczych związanych z dysfunkcjami niewidocznymi w prawej półkuli mózgu. Charakteryzuje się on współistnieniem trudności w umiejętnościach społecznych, osiągnięciach szkolnych, niskich umiejętnościach wizualno-przestrzennych i niezdarności. Zostało to opisane w 1971 roku przez Johnsona i innych, z obserwacji dzieci, których głównymi cechami były: Nieumiejętność zrozumienia znaczenia kontekstu społecznego, słabe zdolności zarówno do uczenia się akademickiego, jak i trudności w uczeniu się niewerbalnym.

Trudności w interpretacji gestów, mimiki twarzy, dotyku i innych niewerbalnych elementów komunikacyjnych. Związane było to z dysfunkcją na prawej półkuli (R.H.) przez nakładanie się tych objawów u dorosłych z urazem R.H. Najbardziej wszechstronnym autorem w dziedzinie NVLD jest Rourke et al. (1994), który zdefiniował kryteria diagnostyczne i zasugerował wpływ na połączenia prawej półkuli.

W tym eseju znajdziesz przydatne informacje, aby lepiej zrozumieć tę niezbyt znaną chorobę: definicję i objawy; jak im pomóc i zasoby do pracy niektórych funkcji poznawczych.

Podstawowe objawy NVLD:

- wcześnie rozwinięta mowa i bogate słownictwo (talent np. do ortografii i gramatyki)

- poważne problemy z równowagą i bardzo dużymi trudnościami grafomotorycznymi

- brak umiejętności wyobrażeniowych, słaba pamięć wzrokowa i umiejętności przestrzenne

- brak umiejętności posługiwania się językiem pozawerbalnym

- nadwrażliwość zmysłów

- trudności w rozwiązywaniu problemów, planowaniu decyzji.

Różnice pomiędzy ZA i NVLD są bardzo niewyraźne. Osoby z NLD także mogą mieć zachowania charakterystyczne dla ZA, np. wąskie i obsesyjne zainteresowania, rytuały i czynności rutynowe (ZOK). Dla niektórych osób z NLD czynności rutynowe mogą stanowić pozytywne przeżycia, niemające charakteru natręctw. Łatwo jest dokonać takiej pomyłki ze względu na to, że rytuały (bez specyficznych zainteresowań i stereotypii) przy złych kontaktach społecznych i słabym poziomie komunikacji niewerbalnej powodują, że osoba spełnia kryteria ZA. Tony Attwood powiedział nawet, że "różnica między ZA i NLD to tylko pisownia". Zaburzenie to nie jest jedynie połączeniem dyssemii i zaburzenia wizualno-przestrzenno-motorycznego (VSMD), lecz przede wszystkim chorobą ze spektrum autyzmu (jest to temat sporny). Niektóre osoby z NLD mogą mieć wysokie umiejętności wizualne czy motoryczne. NLD prawdopodobnie pojawi się w DSM-V – najprawdopodobniej jako zaburzenie uczenia się, a nie jednostka ze spektrum autyzmu.